.

 

 

 

 

 


.

1334: U zaseoku Mahmuljini u blizini danasnjeg Kozarca postoji crkva Svetog Martina.

10 februar 1360: Na ovaj dan se prvi put spominje Kozarac, tada sjediste Sanske zupe. Iz ovog podatka se vidi da je Kozarac stariji od Prijedora i Banja Luke, koji se prvi put spominju 1757 odnosno 1494 godine.

1415: Vladar Kozarca je do ove godine Vuk Denzic. 1415 godine on kralju Sigismundu poklanja Kozarac, kojeg ovaj 1435 godine, na ime duga, predaje knezu Ivanu Blagajskom.

1463: Otomanska imperija zauzima Bosnu. Kozarac do 1518 ostaje izvan Otomanske Imperije. Iz tog doba spominje se jaka utvrda povrsine od oko 2000 kvadratnih metara. Nemarom vlasti i stanovnistva ostataka ove utvrde vise nema. Jedino sto je ostalo je danasnje ime cetvrti gdje je utvrda (djelimicno) nalazila, naime Stari Grad.

1518: Turska zauzima Kozarac, koji je od sada samo jedan od brojnih utvrda na sjevernoj granici. Turska poduzima podhvat izgradnje nove utvrde, ciji se ostatci i danas mogu vidjeti u centru Kozarca.

1687: Kostajnica pada pod Austrougarsku, veliki dio njenog stanovnistva se seli u Kozarac, koji postaje sjediste kapetanije. Kapetanije su lokalne institucije, tipicne za ovaj dio Otomanske Imperije. Kozarac je, do njihovog ukidanja (vidi dole) imao pet kapetana:

Mustafa (do 1730), Murat (1730- ± 1760), Omer (±1760-1798), Mustafa I zadnji kapetan, Mehmed-beg. Posljednji kozaracki kapetan je umro 1859 godine I njegov mezar se jos uvijek nalazi u centru Kozarca, preko puta Mutnicke dzamije. Do 1930 godine ulaz na mezarje krasila je tabla sa tekstom: “dobrom Mehmed-begu, kapetanu Kozarca”.

1736: utvrda u Kozarcu dobija vazan odbranbeni status i biva prosirena. Ove godine se gradi i Kozaracka kula, koja i danas dominira Kozarcem. Tvrdjava se siri na 15.000 kvadratnih metara, nepravilnog je oblika i opasana je zidovima visine 4 i sirine 1 metar. Na sve cetiri strane se gradi ulaz u grad, a u centru se izgradjuje Gradska dzamija. Jedini odbranbeni bastion sacuvan do danasnjih dana je onaj u Ulici Marsala Tita, gdje se prije 1992 godine nalazio ugostiteljski objekat “Basta”.

1835: Reformama u Otomanskoj Imperiji ukidaju se kapetanije a umjesto njih nastaju muselimluci. U pogledu moci, vlasti i privilegija muselimluci ne uopste ne mogu porediti sa kapetanijama. Na ovaj korak u Krajini se dize ustanak, koji brzo biva ugusen.

1839: Turska drzava je presla svoj zenit i naslucuje se njen kraj. Kozaracka tvrdjava gubi svoj status ( I samim tim I posadu) i biva prepustena zubu vremena.

1851:Ponovo se dize ustanak u Krajini. Pod kontrolom ustanika nalaze se Cazin, Bihac, Bosanski Petrovac, Kulen-Vakuf, Bosanka Krupa, Bosanski Novi, Sanski Most, Jajce, Stara Gradiska I Banja Luka. Kod Jajca ustanike, na putu za Travnik, sjediste vezira Bosanskog, zaustavlja Omer Pasa Latas, koji vec 6 aprila zauzima Banja Luku. Iz ovog grada on krece prema Kozarcu za odlucnu bitku sa ustanicima, 7 aprila 1851 godine. Linija odbrane kod Kozarca popusta brzo I borba se seli u centar grada (nakon bitke Omer Pasa Latas prebiva na jednom proplanku vise Kozarca, koji se danas zove Pasini konaci). Ipak, prije ovoga on, iz osvete, pali Kozarac. Sa Kozarackog Kamena Omer Pasa Latas 1851 godine uziva u ovom monstrouznom prizoru, koji se od tada ponovio samo 1992 godine. Ovo unistenje ostavlja svoje oziljke.

6 septembar 1878: Bez otpora, “saptom” Kozarac pada pod Austrougarsku. Njegov polozaj, u administrativnom I vojnom pogledu drasticno opada.

1963: Kozarac gubi status opstine I podpada pod opstinu Prijedor.

1 mart 1992: Narod Kozarca masovno se izrazava za nezavisnost Bosne I Hercegovine.

30 april 1992: Agresor preuzima kontrolu nad Prijedorom I vecim dijelom opstine. Pored prijedorskog sela Hambarine samo Kozarac ostaje slobodna teritorija u ovom dijelu Bosanske Krajine.

Maj 1992: Bivsa JNA zauzima Hambarine. Pocetkom mjeseca Kozarac biva odsjecen od svijeta. Autobuske linije za I kroz Kozarac su prekinute ili rerutirane, dok je telefonski saobracaj moguc samo na podrucju centrale Kozarac. Pocinje sa radom amaterska radio stanica Radio-Kozarac. 11 maja na sastanku vlasti tri mjesne zajednice, Kozarac, Kamicani I Kozarusa u Osnovnoj skoli “Rade Kondic” u Kozarcu donosi se odluka o osnivanju opstine Kozarac.

24 maj 1992, 14: 15: Sa svih pozicija oko Kozarca pocinje granatiranje. Dva dana kasnije padaju Kozarusa I Kamicani, a dan kasnije I Kozarac, cime nestaje zadnja slobodna teritorija. Za ovo vrijeme na Kozarac je palo oko 25000 granata i nekoliko raketa tipa zemlja-zemlja. Narod Kozarca se transportuje u logore smrti I Kozarac postaje svoje visegodisnje postojanje kao sablasni grad, koji ce biti sve do 1997 godine, kada pocinje povratak njegovih stanovnika.

Agresor mijenja ime grada u Radmilovac, po jednom od vodja vojske koji je izgubio zivot pri napadu na Kozarac. Ovo ime se odmah nakon prvih povrataka brise zahvaljujuci odlicno organizovanom povratku.

Danas je Kozarac dokaz ljubavi Bosanaca prema svojim rodnim mjestima. U medjuvremenu broj stanovnika raste, ekonomija raste i broj nezaposlenih se znatno smanjuje. Poznat je po tome da iz drugih dijelova BiH ljudi nalaze radna mjesta u Kozarcu.

Škola je obnovljena te djaci pohadjaju Osnovnu školu KOZARAC, izgradjeno je mnogo ugostiteljskih i trgovackih te zanatskih objekata.