Istraživačka grupa koju su vodili Karin Trimmel i Stefan Seidel sa Univerzitetske klinike za neurologiju Medicinskog univerziteta u Beču
(MedUni Vienna) vršila je analize kako bi utvrdila razlike između samopercepcije sna i realnih mjerenja. Rezultati su pokazali da pacijenti sa nesanicom najčešće potcjenjuju dužinu sna, neovisno o dobi ili regiji. U istraživanjima spavanja pogrešna percepcija pacijenata o stvarnom trajanju njihovog sna je dobro poznat fenomen. Ipak, do sada nije postojalo naučno poređenje stvarnog vremena spavanja i lično percipiranog vremena osoba koje boluju od nesanice.
Grupa istraživača Medicinskog univerziteta u Beču retrospektivno je analizirala intervjue i polisomnografije (PSG) 303 pacijenta, od kojih su 49 posto činile žene. Polisomnografija je mjerila dubinu sna, mišićnu aktivnost i disanje. Ispostavilo se da pacijenti sa nesanicom precjenjuju svoju latenciju spavanja tj. vrijeme potrebno za usnivanje i potcjenjuju svoje stvarno trajanje sna. Značajnu ulogu u tome igra povećani nivo napetosti koja dovodi u pitanje i kompletnu "arhitekturu sna".
Nesanice su često povezane i sa drugim psihičkim poremećajima. Za razliku od pacijenata sa nesanicom pacijenti s drugim poremećajima spavanja skloni su potcjenjivanju latencije sna i precjenjivanju stvarne dužine spavanja. Studija potkrepljuje klinička zapažanja da se pogrešna percepcija javlja kod svih oblika poremećaja sna, ali najizraženije kod nesanice. Jedan od tretmana u ovom slučaju može biti kognitivna bihevioralna terapija. Integrisanje pogrešne percepcije spavanja u bihevioralnu terapiju može značajno poboljšati uspjeh liječenja - smatra Karin Trimmel. Studija je objavljena i u stručnom časopisu "Journal of Clinical Sleep Medicine". (Vijesti.ba / FENA)